تشخیص نیاز به درمان با استاتین بر اساس اسکن کلسیم عروق کرونر
28 سپتامبر 2016- یک مطالعهی آلمانی بر روی مداخلات زودهنگام برای جلوگیری از بیماری قلبی در بیماران در معرض خطر متوسط، نشان داد که بررسی نمرهی کلسیم عروق کرونر( CAC) علاوه بر استفاده از مارکرهای قند و چربی خون می تواند حوادث بالینی عروقی کرونر را پیش بینی نماید.
محققان نتایج این تحقیق را بصورت آنلاین در مجلهی JACCمنتشر کردند، تصاویر قلبی عروقی نشان داد که اسکن CACممکن است به بهبود طبقه بندی بیماران در معرض خطر زیاد یا متوسط برای عوارض قلبی عروقی و تعیین نیاز به درمان با استاتین، کمک کند.
نمرهی CACدر دههی 90 میلادی پا به عرضهی ظهور گذاشت اما بطور واقعی در همین اواخر مورد توجه قرارگرفت، این نمره با توموگرافی کامیپوتری با پرتو الکترونی(CT) اندازه گیری میشود و به منظور بررسی تجمع پلاک درون سرخرگها برای بررسی وضعیت سلامت قلب بیماران، در عرض چند دقیقه انجام میگردد.
با تجمع پلاک، رگه هایی از چربی درون سرخرگ شکل می گیرد که کلسیم را در خود نگه میدارد. اسکن CACمیتواند تجمعات کلسیم را قبل از تشخیص آن در تست استرس، الکتروکاردیو گرام(ECG) یا هر تست رایج دیگری، تشخیص دهد.
از آنجائیکه نمرهی CACبسیار دقیق است، محققان معتقدند این نمره می تواند به پزشکان بگوید که آیا اصلاح یک عامل خطر خاص (نظیر تغییر در شیوهی زندگی یا استفاده از دارو) توسط بیمار دارای تأثیر مثبتی بر کاهش پلاک است یا در کل هیچ تأثیری ندارد.
بیمارانی که در معرض خطر کمی هستند( بر اساس میزان حوادث کم در طی 10 سال گذشته) چنانچه آسیب عروقی در اسکن CACآنها مشاهده نشود، میتوانند از درمان با استاتین بصورت مادام العمر بهره ببرند.
نویسندهی ارشد این مطالعه دکتر امیر مهابادی و همکارانش از دانشگاه Disburse-Essenبه بررسی اثر تصویربرداری CACدر این مطالعه که در آن 3745 شرکت کننده از مطالعهی 2000 Heinz Nixdorf Recallشرکت داشتند، پرداختند. هدف آنها تعیین تفاوت مقدار نمرهی CACو توصیه به درمان با استاتین در شرکت کنندگان در هنگام استفاده از دستورالعمل انجمن قلب و کالج کاردیولوژی آمریکا (AHA/ACC)یا دستورالعمل انجمن کاردیولوژی اروپا (ECG) بود.
در دستورالعمل AHA/ACCتوصیهی گستردهتری به درمان با استاتین نسبت به دستورالعمل ECGشده است.
نتایج این تحقیق نشان داد که از میان 3745 شرکت کننده که هیچ یک تحت درمان با داروهای کاهندهی چربی نبودند و بیماری قلبی عروقی در آنها تشخیص داده نشده بود، 1288 (34.4درصد) دارای معیارهایی بودند که بر طبق دستورالعمل ECGباید تحت درمان با استاتین قرار گیرند، در حالیکه 2101(56.1درصد) دارای معیارهای مورد نظر در دستورالعمل AHA/ACCبرای درمان با استاتین بودند.
در مجموع 241 حادثهی قلبی عروقی سخت در طی 10.4سال دوره ی پیگیری در این افراد ثبت شد.
شصت نفر از شرکت کنندگانی که بر اساس معیارهای ESCواجد شرایط برای درمان با استاتین نبودند، دچار حوادث عروق کرونر شدند، در حالیکه تنها 19 حادثه در میان شرکت کنندگانی که دارای معیارهای AHA/ACCنبودند، اتفاق افتاده بود.
نمرهی سلامت CACکه در آن هیچ نشانه ای از بیماری قلبی عروقی دیده نشود، معمولاً بین 0تا 10می باشد.
محققان دریافتند که حوادث قلبی عروقی در شرکت کنندگانی با نمرات CACبرابر با 400 و یا بالاتر که به عنوان افراد در معرض خطر شدید شناخته میشوند، 10 برابر بیشتر از شرکت کنندگانی با نمرهی CACبرابر با صفر است. فرکانس حوادث عروق کرونر در افرادی با نمرهی CACزیر 100، کم و معادل با 3.3درصد یا پایین تر بود.
بر اساس هر دو دستورالعمل، تعداد زیادی از بیماران دارای نمره ی CACپایین یا صفر باید تحت درمان با استاتین قرار گیرند، در حالیکه در این گروه در مجموع تعداد کمی حادثه ی قلبی عروقی اتفاق می افتد.
این نتایج نشان داد که نمرهی CACمی تواند به شناسایی بیمارانی که واقعا در معرض خطر پایینی هستند، صرفنظر از واجد شرایط بودن برای درمان با استاتین بر اساس دستورالعمل پیشگیرانهی AHA/ACC، کمک کند.
این یافتهها همچنین نشان داد که نمرهی CACمعیار قابل اعتمادتری برای هر دو وضعیت و خطر حوادث قلبی در آینده است و میتواند به بهبود پیش بینی خطر بویژه در کنار توصیه های انجمن قلب اروپا کمک کند.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2016/sep/coronary-artery-calcium-scanning-may-reliably-rule-out-the-need-for-statins,-study-shows-90525856.html